Het is een moeilijke tijd als een familielid of andere naaste overlijdt. Ieder mens gaat op zijn of haar eigen manier met verdriet om. Daarbij komt dat je je eigen verdriet hebt, maar vaak ook dat van de anderen in je omgeving, zoals je kinderen, die je daarbij wilt ondersteunen.
Kinderen rouwen op een andere manier dan volwassenen. Bij kinderen tot 12 jaar is het denkproces nog niet volledig ontwikkeld. Daarom is het juist van groot belang om een kind te helpen bij verdriet en rouw. Ieder kind uit gevoelens op zijn of haar eigen wijze. Tijdens het rouwproces komt het vaak voor dat het gedrag van het kind verandert. Kinderen rouwen niet continu, dat gaat net als bij volwassenen op en af. Het ene moment is er verdriet, het volgende moment rent je kind alweer vrolijk naar buiten om te spelen. Het kan ook gebeuren dat je kind pas op een later moment begint met rouwen.
- Peuters en kleuters beseffen niet dat de dood iets definitiefs is. Ze kunnen wel verdrietig zijn omdat ze iemand op dat moment missen. Laat je kind dan voelen dat je er voor hem of haar bent. Wees er ook eerlijk over en leg uit wat ‘dood zijn’ inhoudt.
- Kinderen tussen 7 en 9 jaar begrijpen al wel goed wat er aan de hand is, maar vinden het verwarrend. Ze voelen zich kwetsbaar en kunnen er daarom niet altijd goed mee omgaan. Ze willen niet dat hun situatie anders is dan bij vriendjes en praten er daardoor niet graag over. Probeer voor je kind rust en ruimte te creëren en help om het verdriet te uiten.
- Kinderen van 10 tot 12 jaar zijn op een bepaalde manier onafhankelijk, maar hebben toch de steun van hun ouders nodig. Ook zoeken ze steun bij leeftijdsgenoten. Ze kunnen hun verdriet verbloemen en dat kan tot moeilijk gedrag leiden. Laat merken dat je kind ook bij jou met het verdriet en alle vragen terecht kan.
- Bij kinderen vanaf 12 jaar speelt het onafhankelijk willen zijn nog een grotere rol. Dat neemt niet weg dat ze ook troost nodig hebben. Dat kan soms complex zijn. Daarbij voelen ze zich verantwoordelijk voor anderen in het gezin en vergeten daardoor soms zichzelf. Heb daar aandacht voor.
Ga de dood niet uit de weg en praat erover. Waarom zou je wel praten over de geboorte van een kind, maar niet over de dood van een dierbare? Het leven is een tijdlijn van leven en dood. Het helpt je kind als hij of zij weet hoe het in elkaar steekt. Daar kan hij of zij later in het volwassen leven zeker mee verder.
Met dank aan www.rememberme.nl
Meer weten? Kijk dan ook eens op www.achterderegenboog.nl en www.indewolken.nl.
